یـورنته چه چیزی به یـوونـتوس اضافه می کند ؟
 |
در این مقاله نگاهی به تمام مواردی که یورنته به یوونتوس اضافه خواهد کرد ، خواهیم داشت .
1-تمام کنندگی
سال گذشته را میتوان در کارنامه ی یورنته در نظر نگرفت . پس از اخلافات یورنته با بیلسا به خاطر امضا نکردن قرارداد جدید با بیلبائو ، یورنته مورد خشم بیلسا قرار گرفت و اکثر مسابقات را از روی نیمکت تماشا کرد . در اصل ، عملکرد دو فصل قبل یورنته چیزی بود که تیمی به اندازه ی یووه را به دنبال یورنته کشاند .
یورنته در تمام مسابقات 2011-2012 موفق شد 39 گل به ثمر برساند و عامل اصلی موفقیت تیمش در رسیدن به فینال لیگ اروپا و جام حذفی اسپانیا بود .
تمام کنندگی قطعا بزرگترین مشکل یوونتوس در دو فصل رویایی گذشته ی آن ها بود . ماتری ، کوالیارلا ، ووچنیچ و جووینکو دفعات زیادی در خط حمله ی یووه مورد سنجش قرار گرفتند اما هیچگاه نیاز خط حمله ی یوونتوس را بر طرف نکردند .یورنته در طی این دو سال 35 گل در لالیگا به ثمر رسانده بود ، در حالی که هیچ کدام از مهاجمین یووه موفق به زدن بیش از 10 گل در این فصل نشدند . دلیل اصلی پیوستن یورنته به بیانکونری نیز همین مشکل است .
2- گل های غیر ممکن
مهاجمین یوونتوس گاهی موقعیت های بسیار مناسب را نیز برای گل زدن از دست می دادند ،کمتر دیده میشود که مهاجمین یووه بتوانند از موقعیت با 50% شانس ، حتی یک گل ساده بسازند .
اما یورنته میتواند از این موقعیت ها نهایت استفاده را ببرد . گلی که یورنته در مقابل منچستر یونایتد در فصل 2011-12 به ثمر رساند تنها یکی از این موارد است .
روی یک سانتر ناگهانی به گوشه ی چپ محوطه ی جریمه ، یورنته سریعا با توپ حرکت کرد و در اولین لمس پای او با توپ در یک زاویه ی نه چندان خوب ، توپ با سرعت باورنکردنی به گوشه ی دروازه رفت .با یورنته و پیرلو ، یوونتوس میتواند گل های بسیاری از این قبیل بسازد !
3-سلطه ی هوایی
با 195 سانت قد ، قدرت سر و پرش او یورنته یک شکنجه ی واقعی برای مدافعین است ! با آساموا و لیشتشنایدر به عنوان 2 بال در 3-5-2 ، یورنته میتواند از پاس ها و سانتر های آن ها نهایت استفاده را ببرد و با ضربه سر های مهار نشدنی خود ، مزایای بلند قد بودن را به کارلوس توز یا جووینکو گوش زد کند.
البته قدرت سرزنی او را روی توپ های مرده یا ضربات ایستگاهی جادویی پیرلو را فراموش نکنید ! همه ی این ها میتواند یورنته را به کابوس فصل آینده ی دروازه بانان تبدیل کند .
4-تخصص با هر دوپا
یورنته توانایی کنترل توپ با هر دو پای خود را دارد . برای بازیکنی در قالب یورنته ، اولین لمس توپ اهمیت فوق العاده ای دارد . بازی با پای بسیار خوب یورنته میتواند روی پاس ها باعث شود تا اولین لمس توپ او مستقیما به تحدید روی دروازه ی حریف تبدیل شود .
همین حرکت های پای یورنته او را به نسبت ماتری که سبکی شبیه به او دارد متمایز میکند . اگر کسی به شما گفت ماتری فصل گذشته از چهارچوب شناس ترین بازیکنان اروپا بوده به او نخندید ! :1: او دقیقا درست میگوید ؛ مشکل ماتری در اولین ضربه ایست که به توپ میزند و باعث میشود خودش موقعیت گل را از خود بگیرد ! اما یورنته نیاز ندارد تا پا عوض کند ،قدرت پای چپ او به همان اندازه ی پای راستش میتواند مرگبار باشد .
5-ایجاد فضای بیشتر در خط دفاع حریف
یورنته میتواند بسیاری از مدافعان حریف را به خود مشغول کند . در حالی که یورنته با قدرت بدنی بالای خود بازیکنان حریف را به خود مشغول میکند ، کارلوس توز میتواند با استفاده از تخصص واقعی خود از شمار اندک مدافعینی که مقابل او قرار گرفتند عبور کند . همچنین ، مشغول کردن مدافعین توسط یورنته باعث باز شدن راه های بیشتر و بی نظمی در دفاع حریف خواهد شد که به ویدال و مارکیزیو اجازه خواهد داد به درون محوطه ی جریمه ی حریف نفوذ کنند .
6-حفظ توپ بیشتر
مشکلی که یووه مقابل بایرن مونیخ در لیگ قهرمانان برخورد کرد ، نبود مهاجمی با حفظ توپ بالا در خط حمله ی آن ها بود . کوالیارلا و ماتری نمیتوانستند از موقعیت های خود محافظت کنند و سریعا توپ را به حریف تقدیم میکردند . بایرن نیز به سرعت توپ و میدان را در اختیار گرفت و توانست با ضعف خط حمله ی یووه بر هافبک های آن ها نیز غلبه کند .
با قد بلندتر یورنته ، میتوان امید داشت که او کمتر موقعیت خراب کند و توپ را سریعا تحویل بازیکنان حریف دهد . خصوصا بازی هایی که نیاز به پاس های هوایی دارند ، مانند بازی های احتمالی با بارسلونا یا بایرن مونیخ . در این بازی ها قطعا گرفتن هافبک از حریف کار آسانی نخواهد بود و بهتر است تیم به پاس های بلند و عمیق از دفاع به حمله روی آورد . بازیکنی مانند یورنته میتواند شاه کلید حل مشکل حفظ توپ یوونتوس در این بازی ها باشد .
7-تاکتیک پذیری بالا
حضور یورنته در یووه به کونته اجازه خواهد داد تا دید دیگری به تاکتیک ها داشته باشد . این فصل کونته میتواند به عنوان نماد ایتالیا باز هم به استفاده از ترکیب 3-5-2 ادامه دهد یا ترکیب دیگری را امتحان کند .
در چند بازی آخر فصل 2012-13 هواداران یوونتوس را با ترکیب 3-5-1-1 مشاهده کردند ، ووچنیچ به عنوان مهاجم اصلی و مارکیزیو پشت سر او به بازی گرفته شد . هرچند این ترکیب بیشتر به این خاطر بود که پُل پُگبا بیشتر فرصت خود نمایی داشته باشد ، اما به خوبی میتواند نبود 2 مهاجم قابل قبول برای یوونتوس را نشان دهد . اما میتوان با دید مثبتی به این قضیه نگاه کرد ، بازیکنان یووه و البته خود کونته تجربه ی بازی با این سیستم را دارا هستند ، پس این ترکیب میتواند ترکیب فوق رویایی برای حضور یورنته به عنوان مهاجم هدف و کارلوس توز به جای مارکیزیو پشت سر او باشد .
همچنین این مسئله باعث میشود مارکیزیو به پست تخصصی خود در قلب خط هافبک باز گردد تا بتواند تمام حرف و حدیث های اطراف خود را خاموش کند. گزینه ی دیگر میتواند بازگشت به 4-3-3 ای باشد که کونته در ابتدایی ترین روزهایش در یووه از آن استفاده میکرد . در این ترکیب MVP میانه ی تیم را تشکیل میدهند ، لیختشتاینر به پست تخصصی تر خود دفاع کنار بر می گردد و میرکو بال چپ تیم میشود ، جایی که میرکو میتواند باز هم تاثیری بسیار بهتر از آنچه اکنون دارد روی تیم داشته باشد . تنها مشکل این ترکیب این است که اجازه نخواهد داد تا میرکو یا توز در پست تخصصی خود ( بال چپ ) بازی کنند و به اجبار یا یکی از آن ها باید بال راست تیم باشد یا یوونتوس بتواند بال راست دیگری بهتر از این دو نفر برای خود پیدا کند . اما چیزی که مشخص است یورنته قطعا انتخاب اول کونته برای مهاجم هدف خواهد بود .
هرچند گفته میشود گزینه ی سومی هم برای یوونتوس وجود دارد و کونته میخواهد از ترکیب قدیمی 3-3-4 ( با چهار مهاجم ) استفاده کند . ترکیبی که آرسنال در دهه ی 20 و 30 ، و تاتنهام در دهه ی 60 از آن استفاده میکرد .
این ترکیب نیز مزایا و معایب خودش را دارد ، از نظر تهاجمی این ترکیب شگفت انگیز است زیرا به ووچنیچ ، توز و یورنته اجازه خواهد داد تا هر سه در پست تخصصی خود بازی کنند .
میرکو در بال چپ تیم ، توز مهاجم سایه و یورنته مهاجم هدف تیم . اما بال های تیم در این ترکیب باید توانایی بازگشت سریع به دفاع را داشته باشند ، همچنین هافبک های تیم باید قادر باشند تا بدون خستگی در زمین بدوند ، چیزی که خواستنش از پیرلوی سن و سال دار کمی بی رحمیست !
فشار این ترکیب روی دفاع حریف ویرانگر است و میتواند هر تیمی را از پای در آورد، اما تمام مشکل این ترکیب روی جناحین تدافعی تیم است . همچنین این ترکیب پویایی خط دفاع را با بیرون گذاشتن لیشتشنایدر از آن میگیرد . تنها سوالی که در این ترکیب باقیست همین است . که آیا تیم بازیکنانی دارد که بتوانند از پس کناره های زمین بر آیند ؟
8- مطابقت مالی
بزرگترین مزیت یورنته نسبت به دیگر رقیبان خود برای یوونتوسی شدن ، مبلغی بود که یوونتوس باید در مقابل آن میپرداخت . به عبارت دیگر ، یوونتوس او را تقریبا مجانی به دست آورد ، البته نه کاملا مجانی ؛ اما با حساب حقوق 4.5 میلیون یورویی یورنته به نسبت لیبل 40 میلیون یورویی که روی او گذاشته شده است ، او تقریبا کاملا مجانی به یوونتوس پیوسته است.
یوونتوس در ژانویه نیز به یورنته بسیار نزدیک شده بود و با خود او به توافق رسیده بود ، اما باشگاه باسکی از فروش او به یوونتوس امتناع کرد و یورنته به آن ها یاد آوری کرد که قرارداد او با بیلبائو در پایان فصل 2012-13 به پایان میرسد و او میتواند بدون اجازه ی مدیران باشگاه خود را ترک کند .
این مسئله به این معنیست که ماروتا توانست یک مهاجم بسیار عالی برای ترکیب و تیم خود را بدون خرج کردن یک یورو به دست آورد ، البته این اولین خرید هوشیارانه ی ماروتا نبود ! ماروتا دو فصل قبل پیرلو را با بند بوسمن و فصل قبل پگبا را با این روش به تورین آورد . همین خرید های هوشیارانه ی ماروتا یکی از دلایل بازگشت یوونتوس است .
خرید مجانی یورنته به معنی ذخیره کردن منابع مالی باشگاه بود ، به معنی ذخیره کردن پول باشگاه برای خرید بازیکنانی چون توز و اوگبونا ، هرچند بسیار محتمل است که ماروتا باز هم آستین های خود را برای جناحین تیم در ادامه ی نقل و انتقالات بالا بزند !
9-عطش
یورنته تمام دوران اوج فوتبال حرفه ای خود را در تیمی گذراند که هیچ گاه قهرمانی نداشت ، هیچ وقت در لیگ قهرمانان اروپا بازی نکرده بود و هیچ وقت نتوانسته بود در لیگ مقام خوبی کسب کند .
در این بین ، یورنته عامل اصلی بالا کشیده شدن بیلبائو از رتبه ی 17 به فینال یورو لیگ بود ، یورنته از اصلی ترین عوامل رسیدن بیلبائو به فینال کوپای اسپانیا بود و او بود که تیم خود را تا مرز گرفتن اولین جام ها رهبری کرده بود . اما این رهبر ، در پایان سرش بی کلاه ماند و نتوانست هیچ مدالی کسب کند .
یوونتوس قطعا بهترین تیمیست که یورنته تا کنون در آن توپ زده و حتی ممکن از دیگر در تیمی به بزرگی یوونتوس بازی نکند . یوونتوس بهترین مکان برای یورنته ، برای رسیدن به افتخارات و اولین مدال و جام دوران ورزشی اوست ، حتی رسیدن به جام باشگاه های اروپا . بازیکنی که که در 27 سالگی میتواند برای اولین بار ، اولین کاپ قهرمانی خود را لمس کند . این کاپ ، برای یورنته مانند لیوان آب روبروی فردیست که 19 سال عطش آن را داشته است.
همچنین ، یورنته در تیم ملی بسیار کمتر از بازیکنی در سطح خودش مانند سولدادو بازی کرده است . اما به خاطر فصل بسیار بدی که در بیلبائو داشت از تیم ملی کنار گذاشته شد . یورنته حتما در تیم ملی نیز جاه طلب خواهد بود و مقام از دست رفته ی خود و حتی بهتر از آن را باز می خواهد . این میتواند انگیزه ی خوبی برای او باشد تا در خط حمله ی تیمی به بزرگی یوونتوس بدرخشد تا بتواند جای خود را در اسپانیا و حتی در ترکیب ثابت آن ها باز کند .
10-تجربه
یورنته تا کنون در 3 بازی فینال بازی کرده و 2 بار در مرحله ی نیمه نهایی مسابقات مختلف حضور داشته ، هرچند بیلبائو همه ی آن ها را شکست خورده ، اما تجربه ای که یورنته از آن ها به دست آورده با ارزش است .
با چند استثنا – مانند پیرلو ، توز و بوفون – بازیکنان یوونتوس تجربه ی زیادی از مراحل پایانی یک تورنمنت ندارند . یوونتوس دو فصل پیش در فینال کوپا ایتالیا حضور داشت ، اما تنها یک فینال کوپا برای بازیکنان تیمی مانند یوونتوس قابل قبول نیست ، خصوصا که یوونتوس در کوپای ایتالیا با ترکیب ذخیره ی خود بازی میکرد .
بازیکنان یوونتوس شاکله ی اصلی تیم ملی ایتالیا هستند و تجربه ی بازی در مراحل بالای تورنمنت های بین المللی را دارا هستند ، اما فینال بازی هایی مانند لیگ قهرمانان و تورنمنت های باشگاهی ، با فینال بازی های بین المللی تفاوت های زیادی دارند . بازی های تورنمنت های باشگاهی در کنار بازی های لیگ به صورت فشرده انجام میشوند و هر بازی تیم باید سفری به کشور دیگر داشته باشد ، اما بازی های بین المللی معمولا به به صورت منطقه ای هستند و نیاز چندانی به سفر ندارند .
داشتن بازیکن دیگری با تجربه ی بازی در فینال ها ، برای یوونتوس مسئله ی بسیاری مفیدی خواهد بود ، خصوصا در فصل حساس پیش رو که یوونتوس نه فصل راحتی در ایتالیا خواهد داشت ، نه در اروپا !
در کنار تفاوت های بالا ، میتوان گفت که بجز بوفون و پیرلو در جام جهانی 2006 ، یوونتوس بازیکن دیگری ندارد که تجربه ی گرفتن جامی مانند جام جهانی داشته باشند . در صورتی که یورنته در سال 2010 در کنار اسپانیا جام جهانی و در 2012 یورو را به خانه برد . داشتن یورنته در خط حمله به اندازه ی داشتن پیرلو در خط هافبک و بوفون در دروازه برای یوونتوس مفید خواهد بود .
11-اعتماد به نفس
مشکل دیگر یووه در خط حمله ، عدم اعتماد به نفس مهاجمینش بود . از 15 آپریل تا 5 می ، در حالی که مهاجمین با مشکلات خود دست و پنجه نرم میکردند مارکیزیو و ویدال 5 گل متوالی یوونتوس را به ثمر رساندند . خط هافبک یوونوس در این فصل 38 گل به ثمر رساند .در این 2 فصل بهترین گل زن یوونتوس همیشه یک هافبک بود ، یا حداقل بین مهاجمین و یکی از هافبک ها مشترک بود .
در ترکیب 3-5-2 کونته ، با توز و یورنته در حمله ، هافبک ها میتوانند بیشتر روی وظیفه ی اصلی خود یعنی پاس دادن و ایجاد موقعیت تمرکز کنن و نگرانی گل زدن را از سر خود بیرون کنند . این کار میتواند مشکل عدم ایجاد موقعیت گل در بازی هایی مانند بازی با بایرن را نیز حل کند .
12-نیمکت
یوونتوس بجز چند بازیکن ، بازیکنان بزرگی روی نیمکت خود ندارد . در خط حمله پس از دلپیرو ، هیچگاه مهاجم بزرگی روی نیمکت یووه با قدرت عوض کردن جریان بازی وجود نداشته است . اکنون با آمدن یورنته و توز در ترکیب اصلی ، بازیکنانی مانند ووچنیچ و په په میتوانند آمادگی خود را حفظ کنند تا در مواقع لزوم به بازی بیایند .
رفتن میرکو روی نیمکت قطعا پیشرفت بزرگی برای نیمکت یوونتوس خواهد بود . خصوصا اگر یوونتوس بخواهد فصل بعد ترکیب 3-3-4 را امتحان کند ، کونته به مهاجمینی در تیم خود نیاز دارد که همیشه تازه نفس و آماده برای بازی باشند . در صورت رفتن یک نفر بین ماتری و کوالیارلا ، یوونتوس باز هم در خط حمله ی خود 6 مهاجم آماده را خواهد داشت .
به هر حال ، یورنته از بهترین گزینه ها برای یوونتوس بود ، حالا باید منتظر نشست و دید فصل پیش رو که حساس ترین فصل زندگی یورنته خواهد بود ، چگونه میگذرد ؟
«به اشتراک گذارید»
سهیل شناس خوش«نگارنده اخبار»
ارتباط با نگارنده:
